...ale niepewność piękniejsza...

Wisława Szymborska  "Miłość od pierwszego wejrzenia"


        Oboje są przekonani,
        że połączyło ich uczucie nagłe.
        Piękna jest taka pewność,
        ale niepewność piękniejsza.

            Sądzą, że skoro nie znali się wcześniej,
            nic między nimi nigdy się nie działo,
            A co na to ulice, schody, korytarze,
            na których mogli się od dawna mijać?

        Chciałabym ich zapytać,
        czy nie pamiętają -
        może w drzwiach obrotowych
        kiedyś twarzą w twarz?
        jakieś "przepraszam" w ścisku?
        głos "pomyłka" w słuchawce?
        - ale znam ich odpowiedź.
        Nie, nie pamiętają.

            Bardzo by ich zdziwiło,
            że od dłuższego już czasu
            bawił się nimi przypadek.

        Jeszcze nie całkiem gotów
        zamienić się dla nich w los,
        zbliżał ich i oddalał,
        zabiegał im drogę
        i tłumiąc chichot
        odskakiwał w bok.

            Były znaki, sygnały,
            cóż z tego, że nieczytelne.
            Może trzy lata temu
            albo w zeszły wtorek
            pewien listek przefrunął
            z ramienia na ramię?
            Było coś zgubionego i podniesionego.
            Kto wie, czy już nie piłka
            w zaroślach dzieciństwa?

        Były klamki i dzwonki,
        na których zawczasu
        dotyk kładł się na dotyk.
        Walizki obok siebie w przechowalni.
        Był może pewnej nocy jednakowy sen,
        natychmiast po zbudzeniu zamazany.

            Każdy przecież początek
            to tylko ciąg dalszy,
            a księga zdarzeń
            zawsze otwarta w połowie.